نماز شکر

نیایش

نماز شکر یکی از نمازهای مستحب که برای شکر و سپاس از درگاه خداوند خوانده می‌شود. نماز شکر شکل خاص و شرایط ویژه و زمان معینی ندارد و به‌صورت یک نماز دو رکعتی معمولی خوانده می‌شود و مانند سایر نمازهای مستحبی می‌توان آن را در حال نشسته، ایستاده، راه رفتن، داخل وسائل نقلیه و... به‌جا آورد؛ هرچند بهتر آن است که ایستاده خوانده شود.

با این‌وجود، نماز شکری با دستور خاص نیز از امام صادق(ع) نقل شده است که چنین است:

«زمانی که خداوند نعمتی به تو داد دو رکعت نماز بگزار؛ در رکعت اول سوره حمد و سپس سوره اخلاص را بخوان و در رکعت دوم نیز ابتدا سوره حمد، سپس سوره کافرون را قرائت کن. در رکوع و سجده رکعت اول بگو: «اَلْحَمْدُ لِلهِ شُکْراً شُکْراً وَ حَمْداً» و در رکعت دوم در رکوع و سجده بگو: «اَلْحَمْدُ لِلهِ الَّذِی اسْتَجَابَ دُعَائِی وَ أَعْطَانِی مَسْأَلَتِی» (یعنی: سپاس خدایی را که دعای مرا مستجاب و حاجتم را بر آورده کرد)

در برخی از منابع نیز آمده است: دعای «اَلحَمدُ لِلهِ شُکراً شُکراً لله وَ حَمداً» در رکوع و سجده هر دو رکعت و دعای «اَلحمدُ للهِ الَّذی قَضا حَاجَتی وَ أعطانی مَسأَلَتی» پس از اتمام نماز خوانده شود.

همچنین سفارش شده است که پس از نماز شکر، دعای سی و هفتم صحیفه سجادیه، خوانده شود.

علاوه بر این نماز که در منابع شیعی نقل شده است؛ اهل سنت نیز نمازی را از پیامبر اسلام(ص) نقل کرده‌اند که ایشان پس از فتح مکه و به شکرانه آن پیروزی، چهار نماز دو رکعتی به عنوان نماز شکر خواند. برخی از اصحاب نیز به تقلید از ایشان، پس از فتوحات خود این نماز را می‌خواندند.

پانویس

  1. یزدی، عروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۱۱
  2. کلینی، کافی، ۱۴۰۷ق، ج۳، ص۴۸۱، طوسی، مصباح المتهجد و سلاح المتعبّد، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۵۳۲
  3. مفید، المقنعه، ۱۴۱۳ق، ص۲۲۵
  4. علی بن الحسین(ع)، الصحیفه السجادیه، دعای ۳۷، ص۱۶۲؛ کفعمی، البلد الأمین و الدرع الحصین، ۱۴۱۸ق، ص۱۶۴
  5. ابن کثیر دمشقی‌، البدایه و النهایه، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۳۲۴؛ سلمی، قصَّاص و…، صَحِیحُ الأثَر و جَمَیلُ العبر من سیره خیر البشر(ص)، ۱۴۳۱ق، ج۱، ص۲۵۴

منابع

  • ابن کثیر دمشقی، اسماعیل بن عمر، البدایه و النهایه، بیروت، دار الفکر، ۱۴۰۷ق.
  • سلمی، محمد بن صامل، قصَّاص، عبدالرحمن بن جمیل و…، صَحِیحُ الأثَر و جَمَیلُ العبر من سیره خیر البشر (ص)، جده، مکتبة روائع المملکة، چاپ اول، ۱۴۳۱ق.
  • طوسی، محمد بن حسن، مصباح المتهجد و سلاح المتعبّد، بیروت، مؤسسة فقه الشیعة، چاپ اول، ۱۴۱۱ق.
  • علی بن الحسین(ع)، الصحیفه السجادیه، قم، دفتر نشر الهادی، چاپ اول، ۱۳۷۶ش.
  • کفعمی، ابراهیم بن علی، البلد الأمین و الدرع الحصین، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، چاپ اول، ۱۴۱۸ق.
  • کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.
  • مفید، محمّد بن محمد بن نعمان، المقنعه، قم، کنگره جهانی هزاره شیخ مفید، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.
  • یزدی، سید محمدکاظم، عروه الوثقی، قم، مؤسسة النشر الإسلامی التابعة لجماعة المدرسین، ۱۴۱۹ق.